Dag 19: Verdwaald

Het was weer een tijdje geleden dat ik de hele nacht geslapen had. Het pover pension in Friol had een kamer met bad voor mij. Een uurtje later verscheen daar ook Simone. Haar kamer was nogal beschimmeld. Het had even tijd nodig om met mijn beste Spaans uit te leggen dat dat zo niet kon. Het eten was prima en weer gezellig met de 2 Fransen erbij. Vanmorgen om half 8 vertrokken uit Friol. De bewegwijzering was slecht en dankzij of ondanks de beschrijving in Simones boekje liep het al snel mis. Gelukkig scheen de zon en kon mijn natuurinstinct met een beetje bluf en fantasie de brave Fransen en de bijna overstuurse Simone overtuigen in ieder geval het bos uit te raken. Daar hadden we een beetje overzicht en was het met het kompas van Jean-Ives en weer de beschrijving van Simone toch een stukje omlopen van een kilometer of 5.
Toen we tegen de middag een niet verwacht barretje tegenkwamen en we weer wisten waar we waren, zat de moed er weer in. Tenslotte komt alles goed. Het was nog warmer dan gisteren en het was flink zweten. Toen we zagen dat we in het prachtige klooster in Sobrado dos Monxes zouden overnachten was iedereen weer blij. Na een heerlijke douche de toch wel iets slaapverwekkende vespers in de kapel bijgewoond te hebben, moest ook de inwendige mens tevreden gesteld worden en deed een eenvoudige doch voedzame pelgrimsmaaltijd met een cerveza wonderen. Waarschijnlijk zal ik in 2 dagen in Santiago aankomen. Daar hebben we met een grote groep in ieder geval een afspraak om op vrijdag om 12 uur het wierooksvat te zien slingeren. We zullen zien... En nog steeds genieten, omdat we ondanks onze inspanningen het nog altijd beter hebben dan vele anderen.